Eerlijkheid gebied mij te zeggen dat wij na enig gezins overleg ons lieve, mooie,slimme puppy een ander huis hebben gegeven. Hoofdpijn en buikpijn van alle dubbele gevoelens maar waar wij dachten de kids een enorm groot plezier te doen viel dat toch tegen, nu al vaak veel belangrijkere dingen dan de hond aandacht geven, moeder moet er de hele dag bij staan,en ik liep op m'n tandvlees op den duur...
Het lag niet aan het beestje maar wij zijn niet geschikt. 't Is echt wel slikken even maar op de lange duur wisten we gewoon dat íe enorm te kort zou komen hier, dus een verstands beslissing gemaakt -slik- hier nog een paar foto's van het afscheids proces; badderen, spelen en dan "dag hond, have a good life!"
Oh... wat jammer... maar aan de andere kant, als je het niet probeert dan weet je het niet... en ik moet eerlijk zeggen dat wij ook bewust (voorlopig!) geen hond meer nemen nadat onze bruine labrador Timber 2 jaar geleden is ingeslapen, simpelweg ook omdat het zoveel zorg met zich meebrengt.
BeantwoordenVerwijderenMaar inderdaad, het is slikken, je hecht je snel aan zo'n lief diertje he...
Knuffel van mij ;-)
Oh, dit hebben wij ook eens met een poesje gehad.
BeantwoordenVerwijderenWe wisten van te voren niet hoe het zou zijn.....nooit een poesje gehad....hoe de kinderen erop reageren....e.d.
't Was ook jammer, maar het ging niet.
Sterkte ;o)